stumpy

دوستان عزیز، دارم کتابی می خونم به نام لحظه های واقعی که واقعا زیباست یک جمله از اون کتاب رو برای شما می نویسم

""" کی خواهم دانست که به قدر کفایت دارم

                                                    و آنگاه چه خواهم کرد ؟  """"

 

 

 

اگر یه روز فرزندی داشته باشم، بیشتر از هر اسباب‌بازی دیگه‌ای

برایش بادکنک می‌خرم

بازی با بادکنک خیلی چیزا رو به بچه یاد می‌ده.

بهش یاد می‌ده که باید بزرگ باشه اما سبک، تا بتونه بالاتر بره.

بهش یاد می‌ده که چیزای دوست داشتنی می‌تونن توی یه

لحظه، حتی بدون هیچ دلیلی و بدون هیچ مقصری از بین بروند،

پس نباید زیاد بهشون وابسته بشه.

و مهمتر از همه بهش یاد می‌ده که وقتی چیزی رو دوست داره

نباید آنقدر بهش نزدیک بشه و بهش فشار بیاره که راه نفس

کشیدنش رو ببنده، چون ممکنه برای همیشه از دستش بده

 

 

به تو عادت دارم، مثل پروانه به آتش، مثل عابد به عبادت

و تو هر لحظه که از من دوری، من به ویرانگری فاصله می اندیشم

در کتاب احساس واژه فاصله یک فاجعه معنا شده است

تو توانایی آنرا داری که به این فاجعه پایان بخشی.